Durf het verhaal van jouw organisatie persoonlijk te maken

Toen Zita Schimmelpenninck een jaar geleden bij JongPIT begon, was dat haar eerste kennismaking met het sociaal domein. Ze komt uit het bedrijfsleven, was operationeel manager in de wereld van de startups. In haar eerste week bij JongPIT haakte ze aan bij Klaar voor de Toekomst. ‘Het programma was al aan de gang, mijn collega had het eerste jaar deelgenomen.’ Het voelde alsof ze op een rijdende trein sprong.

JongPIT, de community voor en door mensen met een chronische aandoening en/of beperking, had een onrustig jaar achter de rug. De organisatie was gaan samenwerken met SWOM (Studeren en Werken Op Maat) en er was veel chaos en miscommunicatie rondom die overgang.

Zoekende 

‘We waren nog heel erg zoekende: wat zijn we aan het doen, waar willen we heen? En hoe gaan we dat doen? Bij Klaar voor de Toekomst gingen we met de Theory of Change aan de slag. Maar waar te beginnen? Dat heb ik toen ook eerlijk aangegeven bij de programmaleiders. We hadden achteraf gezien geen idee wat we allemaal in huis hadden.’ 

Puinruimen, focus en trechteren 

Het programma bood rust en structuur, zegt Zita. ‘Het was soms wat puinruimen in het begin. Niet alle vrijwilligers waren blij met de veranderingen en er heerste onduidelijkheid na het verleden jaar. We hebben veel tijd geïnvesteerd in onze jongeren. Ik heb ze soms individueel uitgenodigd voor koffie en taart en gevraagd wat zij graag anders zouden zien, en waarom. Dat heeft echt bijgedragen aan de verstandhouding die we nu hebben met de JongPIT-ters.’

Focus en trechteren zijn belangrijke woorden geworden, zegt ze. ‘Wat doen we wel en wat niet? We zijn vervolgens een soort businesscase gaan bouwen. Oké, wat kunnen we bieden en wat vinden onze vrijwilligers de moeite waard om te doen?’ 

Verhalen doen ertoe 

Ondertussen groeide de naamsbekendheid van JongPIT. ‘We hebben voor de zomer samengewerkt met Kamerlid Lisa Westerveld. Zij ging in de Kamer in debat over stageplekken voor jongeren met een arbeidsbeperking. We hebben toen voor haar een ervaringsbundel gemaakt, met verhalen van onze jongeren. Ze kon tijdens het debat uit die verhalen putten.’ Ook die lobbykant is belangrijk voor de stichting, die jongeren met een beperking aan allerlei tafels een stem wil geven. 

Storytelling 

Verhalen doen ertoe, weet Zita. Ze werd verrast door de workshop storytelling die de deelnemers tijdens het werkweekend kregen. ‘Dat vond ik waanzinnig: hoe vertel je jouw verhaal aan potentiële opdrachtgevers? We hebben onze persoonlijke verhalen gedeeld, maar ik had daar zelf wel beter op voorbereid willen zijn. Ik heb zelf veel meegemaakt; ik kamp met chronische depressie en ben gediagnosticeerd met PTSS. Ik behoor dus zelf ook tot de doelgroep van JongPIT.’ 

Juist voor sociale organisaties is het volgens haar belangrijk om een goed en pakkend verhaal te hebben. ‘Het wordt pakkender wanneer je dat verhaal ook persoonlijk durft te maken. Dat was ook de boodschap van de workshop, en daar ben ik het heel erg mee eens. Dat soort persoonlijke verhalen blijven hangen.’ 

Open dialoog 

Het onderdeel waarin organisaties en fondsen samen reflecteerden op het systeem, zorgde voor veel nieuwe inzichten. ‘Er ontstond een heel open dialoog tussen die twee werelden, dat was heel leerzaam. De wereld van de geldverstrekkers vond ik eerst maar vaag, bureaucratisch en ingewikkeld. Maar aan tafel zaten scherpe mensen die ook graag iets goeds willen doen, mensen met een passie voor maatschappelijke vraagstukken'.
De sociale organisaties deelden hun frustraties over de complexe en tijdrovende aanvraagprocedures. ‘De fondsen erkennen dat ook, dus zo gingen we in gesprek over andere manieren. Mijn tip zou zijn: maak het aanvraagproces persoonlijker. Waarom is er niet gewoon één persoon die een kennismaking doet? Vertel wat je doet, wat jij nodig hebt en wat wij kunnen bieden.’ 

Drive 

De enorme drive bij de deelnemers aan Klaar voor de Toekomst viel haar op. ‘Veel mensen zitten hier echt vanuit hun persoonlijke motivatie en eigen emotie, en we moeten door het huidige systeem allemaal rammend hard werken om te overleven.  Dus die passie is ook de valkuil. Niet voor niets zijn er veel kleine initiatieven in Nederland met lage salarissen; geld en tijd om te verduurzamen is er dan nauwelijks.’ 

Persoonlijk leiderschap 

‘Ik heb zelf enorm veel geleerd over deze nieuwe wereld en ook wat mijn positie daarbinnen is. Naar buiten toe, maar ook intern, naar het bestuur. Ik weet nu veel beter waar ik het over heb. Die begeleiding die ik heb gekregen heeft echt voor meer zelfvertrouwen gezorgd.’ 

‘Ik ben gedurende het programma altijd heel erg eerlijk geweest, wanneer ik me ergens zorgen over maakte of er niet uitkwam. En die eerlijkheid heeft me veel gebracht, daardoor kon ik zoveel uit het traject te halen. Deze positie als leidinggevende is soms toch ook eenzaam. Niemand anders heeft mijn rol of kan ik als voorbeeld gebruiken.’

Trechteren 

Ze is nu druk bezig met de planning voor het komende jaar. ‘We proberen echt te trechteren, weten beter wat haalbaar is. We hebben duidelijke doelen; zoals de naamsbekendheid verder vergroten en onze impact meten. Het meetinstrument dat we tijdens het programma aangereikt hebben gekregen, is daarvoor heel nuttig. Ik zie echt dat gaandeweg alles steeds meer op z’n pootjes terecht komt en we weer vooruit kunnen.” 

Over JongPIT

JongPIT is de plek voor en door jongeren (15-30 jaar) met een chronische aandoening of beperking. JongPIT streeft naar een inclusieve maatschappij waarin ze naar wensen en vermogen mee kunnen doen. JongPIT verbetert de houding en positie van jongeren met een chronische aandoening of beperking door: hen te motiveren, te ondersteunen en perspectief te bieden, en maatschappelijke randvoorwaarden te helpen creëren voor hun volwaardige participatie en integratie.